Analizamos as dúas últimas xornadas antes dos polvoróns. 2 xornadas seguidas na casa que depararon dous mundos distintos. 2 caras dunha moeda.
O primeiro deles a derrota por 1-2 fronte o Atlético Unión (antigo Velle).
Xa antes de comezar sabíamos que iba ser un partido difícil. Dásenos mal. Xogar contra eles é un marrón. E se o acompañas con un partido bastante malo por a nosa parte tes o cóctel listo.
Dous tiros a porta por a súa parte e replegarse atrás. Moita presión por parte de todos eles e moita intensidade, desbordada por ocasións. Sigo sen explicarme que acabasen con 11.
Pero volvendo o caso. 2 goles, 2 tiros seus, 2 FALLOS NOSOS. O primeiro chega dun rexeite de cabeza dos nosos centrais, que o noso medio campo non recolle. Sóname a canción de algo, terei que usar o Shazam. Apertura a banda, centro e gol de cabeza. 0-1 e cara de pasmo. Parece que por 10-15 minutos tocamos un pouquiño o balón, Victor recolle unha moi boa asistencia e queda só diante do porteiro e... balón o pau, mala sorte, pero podería haber cambiado o partido. Volve o partido bronco. Novo rexeite dos centrais, que de novo recolle un xogador rival. Párase, pensa donde a vai pór e gol.
Acaba o primeiro tempo ca sensación dun posible empate que se traduce en derrota, pero dun xogo bastante desastroso pola nosa banda.
Na segunda parte intentamos sair a apretar máis. Cambio de sistema dun 4-5-1 a un 3-5-2. Arriesgamos, pero saiunos ben a xogada. Nun gran cabezazo de Edu empatamos o partido, pera xa moi preto do final. Entre medias patadas, lesións finxidas, máis entradas a destempo e guerrilla na que caímos sen xogar a penas nada durante o último tercio de partido. Derrota dura.
O percance anterior parece que nos espabilou e tomámonos a visita do Talleres Pablo con máis seriedade. Victoria por 3-1. Con mellor xogo e co equipo máis compacto.
O final terá razón Alberto: "Vannos mellor os equipos de máis calidade". Saimos ben plantados, Con ganas, tocando o balón e pasando poucos apuros. Na primeira parte Días foi case que un espectador máis, excepto nun par de balóns chovidos, recollidos con facilidade. Por a nosa parte por primeira vez en tempo o equipo mantivo as liñas bastante xuntas. Varias ocasións e pequeno susto nun golpe de Loren co porteiro rival o intentar cabecear unha falta lateral. O home é de pedra, non pasa nada. Nunha destas chegou Victor para resarcirse do fallo da semana anterior.
Sorprendeume como o rival con xogadores de toque (Permuy, Chayanne e un par de peloteiros máis) buscaba moito o balón largo; non creo que sexa o mellor para eles...
Pola nosa parte tralo descanso seguimos igual. Sen apuros atrás e con ocasións bastante continuas.
Unha internada de Eli, tras caracolear na área produce un penalty que él mesmo se encarga de transformar. 2-0 e partido controlado. Só recordo 3 tiros seus máis ata o final. 2 faltas moi centradas e unha que entrou por a escadra. Golazo ante o que nada poido facer Días.
No saque de centro vimos o case seguro gol do ano. Cos xogadores rivais festexando o gol, saque de centro e gol de 50 metros de Negro. Gol de sabio. De pillo. De pícaro. De crack. O gol que tanto lles costara facer quedou en nada ante esa obra de arte.
E pouco máis que salientar. Algún gol máis que poido caer e 3 puntiños que nos deixan na parte alta da táboa. 6º posto a 8 puntos do líder e bo sabor de boca antes do parón navideño.
De parte de todos os compoñentes do Bande Veteranos desexamosvos moi feliz nadal a tod@s e que sigamos na boa liña no 2017.
miércoles, 21 de diciembre de 2016
domingo, 27 de noviembre de 2016
Bande 2-1 Ribeiro. Victoria Pelexada
Gran victoria nun partido intenso, duro, de brega. Nun día frío e oscuro, tocou baixar o barro, non dar balóns por perdidos e loitar cada segundo do partido.
Poríasenos moi de cara, cando a redor dos 20 minutos, con unha falta moi ben botada por Giro e peinada cara atrás por Alberto, fai imposible a estirada do porteiro. A balón parado somos moi fortes. Cos guantes de Giro, Tito e Eli, sumado a grandes cabeceadores coma Roberto, Alberto ou Pin, temos gran poder por arriba.
Defensivamente foi un partido moi serio, apenas nos inquietaron, e cando o fixeron foi máis por fallos nosos que por bo xogo deles. So recordo 2 tiros a porta deles en todo o partido.
De todas formas ainda que nos chegamos máis a súa porta, non acababamos de funcionar ben. Cada pase supuñanos un mundo e non tiñamos o partido controlado de todo.
A pesar desto, nunha das boas xogadas do equipo, trenzase unha combinación de Alberto con Victor, este cede a Roberto que bate raso a esquerda do porteiro. 2-0.
Na última xogada da primeira parte centro do Ribeiro dende a banda dereita e remate de cabeza o fondo das mallas. 2-1 e sensación de mazazo antes do descanso. Luis marchou lesionado no tempo de lecer. Unha pena.
A segunda parte foi rara, trabada. Se cadra moito máis que a primeira. Tivemos un par de ocasións claras, unha dun saque de esquina no que ata 3 xogadores nosos non acertaron a rematar, e algún fora de xogo en contra moi dudoso que nos deixaba diante do porteiro.
Os últimos 20 minutos fóron de guerrilla, homenaxe o defunto Fidel.
Cada xogada era unha protesta rival ou nosa. Dous tocados (Julio e Pin) que nos restaron folgos a o final. Nos con varias amarillas xogamos con lume. E nunha destas queimamonos. O pirómano neste caso foi Alberto, que con 1 cartón anterior protesta un pisotón e marcha estrear as duchas novas. Tirón de orellas e a seguir. Poucos apuros ata o final a pesar de estar con 10, e victoria moi traballada contra un rival incómodo.
O mellor: Gran victoria, moi sudada e que seguimos cerca dos primeiros postos.
O peor: As lesións e o moito que nos costou seguir o ritmo de partido, sobre todo en ataque.
Goles:
1-0 Alberto
1-0 Alberto
2-0 Roberto
2-1
Bande: Días/ Julio, Pin, Pablo, Giro/ Tito, Roberto, Alberto, Victor, Jose Armada/ Luis.
Tamén xogaron: José, Edu, Eli, David e Negro.
lunes, 14 de noviembre de 2016
Bande 5-0 Gremio. Seguimos na picota
Asomándonos a Champions. É o máis reseñable que podemos decir dun partido con pouca historia a verdade. Solamente a satisfacción de derrotar a o ata ese momento líder da categoría.
As circunstancias previas que rodeaban o encontro empañaron un pouco a posta de largo do equipo. Cambiar fútbol por Magosto debería preverse con anterioridade... Volvendo o fútbol, contamos cun hipermotivado Gascoine.Traia moitas ganas e demostrouno. Desbordaba Red bull por as venas.
O equipo comezou coma sempre algo apagado e co paso dos minutos foron caendo os goles, case por inercia. Poideron ser moitos máis. Ocasións de prácticamente todos os xogadores.
Alguns fallos de verbena as 9 da mañá e as desconcentracións naturais de xogar contra 8.
Destacar o fin da sequía de Luis (a partir de agora van caer coma churros) e do míster que rendiu moi ben despois de tempo sen xogar.
No minuto 70 entre o árbitro e os contrarios deron por finalizado o castañazo con 5 goles no carro. Detiveron a sangría e mandamos o Alberto a facer a carne.
Goles:
1-0 Pin
2-0 Luis
3-0 Victor
4-0 Alberto
5-0 Alberto
Bande: Dias/ Pepe Quintas, Pablo, Julio, Giro/ Tito, Pin, Alberto, Victor/ David e Luis.
Tamén xogaron: Gascoine, Jose Armada e Edu.
Agradecer a sesió de fotos de Jonhi.
As circunstancias previas que rodeaban o encontro empañaron un pouco a posta de largo do equipo. Cambiar fútbol por Magosto debería preverse con anterioridade... Volvendo o fútbol, contamos cun hipermotivado Gascoine.Traia moitas ganas e demostrouno. Desbordaba Red bull por as venas.
O equipo comezou coma sempre algo apagado e co paso dos minutos foron caendo os goles, case por inercia. Poideron ser moitos máis. Ocasións de prácticamente todos os xogadores.
Alguns fallos de verbena as 9 da mañá e as desconcentracións naturais de xogar contra 8.
Destacar o fin da sequía de Luis (a partir de agora van caer coma churros) e do míster que rendiu moi ben despois de tempo sen xogar.
No minuto 70 entre o árbitro e os contrarios deron por finalizado o castañazo con 5 goles no carro. Detiveron a sangría e mandamos o Alberto a facer a carne.
Goles:
1-0 Pin
2-0 Luis
3-0 Victor
4-0 Alberto
5-0 Alberto
Bande: Dias/ Pepe Quintas, Pablo, Julio, Giro/ Tito, Pin, Alberto, Victor/ David e Luis.
Tamén xogaron: Gascoine, Jose Armada e Edu.
Agradecer a sesió de fotos de Jonhi.
sábado, 5 de noviembre de 2016
Cea 1 - Bande 3
Tarde fría anque soleada a que nos esperaba o chegar a Cea. Traíamos moi boas sensacións dos últimos 3 partidos nos cales soupemos sobrepoñernos a un inicio irregular de tempada.
Algo máis de colocación, concentración e sacrificio fixeronnos un grupo máis forte.
A pesares desto os primeiros 10 minutos saímos como o tempo: Fríos. Como esperando a que nos desen un bofetón para despertar. E coma sempre chegou. Unha falta bastante dudosa, da lugar a un lanzamento forte o cal detén Días en primeira instancia, pero o seu rexeite foi recollido por un rival (entraban dous máis solos) e que solo tuvo que empuxar o fondo da rede.
Poderíamos virnos abaixo... Pero non. A partir de ahí o partido cambiou. Empezamos a mover ben o balón e pouco a pouco comenzaron a chegar as ocasións. Cando nos pomos facémolo moi ben. Os rivais corrían detrás do balón e pouco ou nada volveron a inquietar a nosa porta en todo o partido.
Nunha destas xogadas trenzadas lanzamento que bate na man dun contrario e penalty claro. Lanza Alberto ben colocado, pero sale repelido polo pau. Mala sorte, mal fario,.. Pero seguimos tocando, xogando, combinando. Fútbol lle chaman. E nunha nova xogada trenzada balón para Manu, que queda só diante do porteiro e define con potencia. Partidazo que se marcou.
Tocamos corneta de novo. Tiros lonxanos, cercanos, corners, faltas. Tiramos de repertorio... e nunha xogada de crack pola banda esquerda de Victor, tras irse de varios xogadores, volve perforar a meta rival. Jesé nos mellores tempos. Recorrido e clase. Ese algo especial que a él lle sae natural.
Acaba a primeira metade e saímos na segunda igual ou mellor. Non demos opción. Os 10 segundos gran ocasión que non pode rematar Roberto de forma satisfactoria. Moitas ocasións. De todas as cores. Destacar unha de Luis a reviravolta que parecía irse alta e de non ser por a atención do porteiro case remata en gol. Outra de Negro dentro da area pequena que non acertou a colar nas mallas.
Do Cea poucas noticias. controlamolos moi ben e non inquietaron nada. Axudas constantes do medio campo e loita en cada balón. So nos viñemos un pouco abaixo os últimos 10 minutos, quizais mermados polos poucos cambios tras as molestias de Eli e César. Pero non pasamos apuros. De feito na última xogada Negro aproveita un gran pase de Alberto e clava un golazo a esquerda do porteiro.
3 puntos e continuamos na liña do último mes, loita intensidade, axudas e compañeirismo. Así da gusto xogar.
Goles: 1-0; 1-1 Manu; 1-2 Víctor; 1-3 Negro.
O mellor: Seguimos en liña positiva sumando 10 dos últimos 12 puntos e cun xogo intenso.
O peor: Quizais eses 10 primeiros minutos nos que nos costou arrancar.
Bande: Dias/ Victor, Pin, Pablo, Giro/ Tito, Roberto, Alberto, Negro, David/ Luis.
Tamén xogaron: César, Manu e Edu. Eli, lesionado.
Algo máis de colocación, concentración e sacrificio fixeronnos un grupo máis forte.
A pesares desto os primeiros 10 minutos saímos como o tempo: Fríos. Como esperando a que nos desen un bofetón para despertar. E coma sempre chegou. Unha falta bastante dudosa, da lugar a un lanzamento forte o cal detén Días en primeira instancia, pero o seu rexeite foi recollido por un rival (entraban dous máis solos) e que solo tuvo que empuxar o fondo da rede.
Poderíamos virnos abaixo... Pero non. A partir de ahí o partido cambiou. Empezamos a mover ben o balón e pouco a pouco comenzaron a chegar as ocasións. Cando nos pomos facémolo moi ben. Os rivais corrían detrás do balón e pouco ou nada volveron a inquietar a nosa porta en todo o partido.
Nunha destas xogadas trenzadas lanzamento que bate na man dun contrario e penalty claro. Lanza Alberto ben colocado, pero sale repelido polo pau. Mala sorte, mal fario,.. Pero seguimos tocando, xogando, combinando. Fútbol lle chaman. E nunha nova xogada trenzada balón para Manu, que queda só diante do porteiro e define con potencia. Partidazo que se marcou.
Tocamos corneta de novo. Tiros lonxanos, cercanos, corners, faltas. Tiramos de repertorio... e nunha xogada de crack pola banda esquerda de Victor, tras irse de varios xogadores, volve perforar a meta rival. Jesé nos mellores tempos. Recorrido e clase. Ese algo especial que a él lle sae natural.
Acaba a primeira metade e saímos na segunda igual ou mellor. Non demos opción. Os 10 segundos gran ocasión que non pode rematar Roberto de forma satisfactoria. Moitas ocasións. De todas as cores. Destacar unha de Luis a reviravolta que parecía irse alta e de non ser por a atención do porteiro case remata en gol. Outra de Negro dentro da area pequena que non acertou a colar nas mallas.
Do Cea poucas noticias. controlamolos moi ben e non inquietaron nada. Axudas constantes do medio campo e loita en cada balón. So nos viñemos un pouco abaixo os últimos 10 minutos, quizais mermados polos poucos cambios tras as molestias de Eli e César. Pero non pasamos apuros. De feito na última xogada Negro aproveita un gran pase de Alberto e clava un golazo a esquerda do porteiro.
3 puntos e continuamos na liña do último mes, loita intensidade, axudas e compañeirismo. Así da gusto xogar.
Goles: 1-0; 1-1 Manu; 1-2 Víctor; 1-3 Negro.
O mellor: Seguimos en liña positiva sumando 10 dos últimos 12 puntos e cun xogo intenso.
O peor: Quizais eses 10 primeiros minutos nos que nos costou arrancar.
Bande: Dias/ Victor, Pin, Pablo, Giro/ Tito, Roberto, Alberto, Negro, David/ Luis.
Tamén xogaron: César, Manu e Edu. Eli, lesionado.
martes, 1 de noviembre de 2016
CONTRA LAS CUERDAS
BANDE 3 - LALIN 3
Parece que las últimas victorias y el gran partido en Porqueira hace que nos relajemos.
Todo son buena intenciones, "Vamos chavales a pelear como el último día" pero luego salimos al campo y entran las dudas, no estamos metidos en el partido y hace falta que nos pongan contra las cuerdas para que todo el equipo reaccione al unisono.
El planteamiento inicial fue malo, en los primeros minutos tuvimos algunas internadas de Loren por la banda derecha pero poco más, enseguida mostramos nuestras vergüenzas sobre todo a la hora de replegar y permanece unidos en bloque, Pin actuando de central se desesperaba.
En la primera parte ellos tampoco crearon muchas ocasiones, fueron suficientes dos llegadas para marcar una par de goles, en el primero un desafortunado resbalón de Pablo dejó al delantero libre para marcar.
El segundo gol visitante llego también en una desafortunada jugada en la que el balón reboto en 20 jugadores dentro de nuestra área y ninguno acertamos a despejar.
En el descanso el Mister cambio de planteamiento saliendo tan solo con tres defensas y poniendo en la delantera toda la artillería pesada.
Dejamos de tocar y practicamos un fútbol más directo con balones en largo. Ahí es donde generamos todo nuestro peligro.
El primer gol de Pin llegó de un remate a la remanguillé gracias a un buen centro de alguien, creo que de Luis.
Ellos volvían a poner tierra de por medio con otro golito a la contra.
Nosotros no nos desesperamos y seguimos con el mismo planteamiento, otro gol de Pin de cabeza peinando hacia atrás por encima del portero y otro más de Roberto de soberbio testarazo.
En este punto dejamos de jugar directo y volvimos a tocar y tocar, la cagamos. Deberíamos de haber seguido igual.
Aun tuvimos una ocasión más , un tiro desde fuera del área de Roberto que para el central claramente con las manos, el arbitro no lo vio o no quiso verlo. Menudo elemento.
Poco después una mano no tan clara en nuestra área y ahora si que pita penalti, menos mal que Diaz estuvo muy listo y consiguió poner nervioso a rival para que la tirara fuera.
1 punto que sabe a gloria, sobre todo por lo que peleamos en la segunda parte, buen trabajo de todos.
domingo, 23 de octubre de 2016
Porqueira 0-1 Bande E-Q-U-I-P-O
Ganas e actitude, esforzo, brega, colocación, compañeirismo... Puxemos todo do primeiro a o último minuto, nun dos partidos máis complicados da tempada. O rival duro. O campo dos peores.
Nos 3 partidos anteriores fronte a eles non fomos quen de sacar unha victoria (2 derrotas e 1 empate), Pero xogando así somos difíciles de batir. Eles sufriron bastante. Xogaron o patadón todo o que poideron e máis. Penso que son un equipo para outro tipo de xogo. Pero eles verán...
Apenas tivo que facer Edu un par de intervencións na 1ª parte, e a 2ª foi das máis placidas que podía imaxinar. Recoller balóns chovidos e avisar a defensa nalgun despiste de colocación. Pola nosa banda sen facer grandes alardes combinativos chegabamos con frecuencia a súa area. Non nos descompuxemos en ningun momento. Con axudas continuas e sen perder balóns tontos. O fútbol fácil de toda a vida.
Ainda así costounos abrir a lata, por falta de puntería ou mala sorte. Chamalle X, pero costanos un mundo facer un gol. Pero nunha destas corner a favor e cabezazo inapelable de Roberto.
Teño que decilo. Parecía que nunca se fora. Tras tanto tempo fora dos terreos de xogo, calquera iría pouco a pouco, collendo sensacións. El non. Chegou coma un ciclón, recuperando balóns, xogando con criterio e sendo clave na colocación do equipo. Para mín o puntiño que nos faltaba. O líder silencioso.
Voltando de novo o partido, con 10 minutos por diante chegaba a pregunta do millón. ¿Seríamos capaces de aguantar o resultado? ou ¿por contra pasaríanos o de outras xornadas e escaparíanse os puntos?
Desta vez saímos ca lección aprendida e dende a colocación seguimos chegando a súa área sen pasar apuros na nosa. Máis ocasións de Luis e unha moi clara de Manu que repeleu o pau. Entre todos escotaremos para sacarlle o mal de ollo o home jeje. Tranquilo que todo pasa e se segues así os goles caerán pronto.
E remata o partido, con moi boas sensacións, non só por os 3 puntos, senón por a entrega do grupo e por darnos conta de que si seguimos así seremos moi dificiles de batir.
Goles: 0-1 Roberto
O mellor: A volta de Roberto e o xogo de equipo de 10.
O peor: Nada. Hay que facelo sempre así de ben.
Bande: Edu/ Pepe Quintas, Pin, Pablo, Giro/ Tito; Alberto, Eli, Victor/ Manu e Negro.
Tamén xogaron: Roberto, Luis e Jose Armada.
jueves, 6 de octubre de 2016
Bande 1 - Mesón Emilio 2
Golazo de Alberto y Ridículo colectivo
Mal partido con falta de entrega, de intensidad y de juego, todo combinado hacer que hayamos dado una de las peores imágenes de la temporada.
Como diría el magnífico Johan Cruyff: “El fútbol es cometer errores y no frustrarse”.
Ahora toca levantarse y lavar la mala imagen dada, recuperar la confianza y darlo todo en el campo.
Hay plantilla , hay banquillo y hay equipo, la materia prima es buena, solo hace falta que todos juguemos a lo mismo y que todos vayamos a una.
Animarse chavales que un mal día lo tiene cualquiera.
Ya veréis como este sábado en Taboadela ya se verá el gran equipo que somos.
domingo, 25 de septiembre de 2016
Macendo 4-4 Bande
La vida sigue igual. Aínda que parecía que non. Me explico.
Comezamos o partido bastante ben plantados. Sin chegar a dominar de todo, pero sin pasar apuros. Nun pase en longo os centrais rivais pensan que chega o porteiro a o balón e viceversa. E aparece o máis pillo da clase, Victor, controla o balón, baixao e recorta o porteiro para marcar a porta vacía.
A pesar do gol seguimos sin dominar. Cóstanos un mundo dar 3 pases seguidos. Pero sonríenos a sorte. Penalti a favor e Tito que executa con maestría, facendo imposible a estirada do porteiro.
Agora sí. Agora xa temos o partido no bote... pois non.
Sin facer un gran fútbol empezan a arrinconarnos cerca da nosa área. Por momentos os 4 defensas marcando a xogadores contrarios. E nun balón largo deles Alberto cede o balón involuntariamenteo medio, chega un xogador deles de segunda línea e bate a un Días que nada podía facer.
Volta a empezar. Seguimos incomodos, pero nestas apararece o bastión do medio Pin e arranca unha xogada individual que remate duro abaixo tras levarse a 3 rivais. Golazo.
Pero pouco dura a alegría. Un par de minutos e penalti en contra por man de Luis, na que para min e empurrado anteriormente. Visto y no visto. Bo lanzamento do rival o que a piques está de chegar Dias con unha gran estirada.
E así chegamos o descanso, coa sensación de regalar 2 goles e con pouco futbol combinativo por parte nosa. Eles tampouco propuñan demasiado.
Comeza o segundo tempo e o equipo pártese de novo. Coma nas xornadas anteriores, seguimos adolecendo de moita separación de líneas. E eles deronse conta. Moito balón a costas da nosa defensa e moito que correr para atrás. Nunha destas balón largo e despexamos a corner, creo que Pepe.
Centran e tras un barullo na area, o seu central deixase caer. Penalti en contra. Hay que decir que o final do partido o contrario recoñeceu que se tirou.
Lanzan e transforman. 3-3 e partido costa arriba. Faltannos folgos e eles seguen o seu. Balons largos e pillar algo. E nunha desas abren o balón a esquerda, centran e recibe solo o dianteiro que iba a carreira remachando a placer. Fallo de Pablo que non mide ben a carreira e non da chegado o cruce.
4-3. Moi costa arriba. Pero parece que nos espabilou. Os útimos 15 minutos foron de rexurdir do equipo. Moitas ocasións. Nunha delas Pacho resolve unha gran xogada combinativa e establece a igualada.
Logo 3 ou 4 ocasións máis nas que poidemos gañar o partido , pero xa non tuvemos sorte.
O peor: Mal plantados no campo, descolocados moitas fases do partido, con moita distancia entre lineas e dando facilidades o rival.
O mellor: Apenas nos crean xogadas de ataque a non ser por fallos nosos e non nos rendimos e demos a cara ata o ultimo segundo podendo incluso gañar. Temos moita marxe de mellora.
Bande: Dias, Pepe Quintas, César, Pablo, Giro/Tito, Alberto, Victor, Manu, Eli/ David. Tamén xogaron: Julio, Pin, Pacho e Luis.
Comezamos o partido bastante ben plantados. Sin chegar a dominar de todo, pero sin pasar apuros. Nun pase en longo os centrais rivais pensan que chega o porteiro a o balón e viceversa. E aparece o máis pillo da clase, Victor, controla o balón, baixao e recorta o porteiro para marcar a porta vacía.
A pesar do gol seguimos sin dominar. Cóstanos un mundo dar 3 pases seguidos. Pero sonríenos a sorte. Penalti a favor e Tito que executa con maestría, facendo imposible a estirada do porteiro.
Agora sí. Agora xa temos o partido no bote... pois non.
Sin facer un gran fútbol empezan a arrinconarnos cerca da nosa área. Por momentos os 4 defensas marcando a xogadores contrarios. E nun balón largo deles Alberto cede o balón involuntariamenteo medio, chega un xogador deles de segunda línea e bate a un Días que nada podía facer.
Volta a empezar. Seguimos incomodos, pero nestas apararece o bastión do medio Pin e arranca unha xogada individual que remate duro abaixo tras levarse a 3 rivais. Golazo.
Pero pouco dura a alegría. Un par de minutos e penalti en contra por man de Luis, na que para min e empurrado anteriormente. Visto y no visto. Bo lanzamento do rival o que a piques está de chegar Dias con unha gran estirada.
E así chegamos o descanso, coa sensación de regalar 2 goles e con pouco futbol combinativo por parte nosa. Eles tampouco propuñan demasiado.
Comeza o segundo tempo e o equipo pártese de novo. Coma nas xornadas anteriores, seguimos adolecendo de moita separación de líneas. E eles deronse conta. Moito balón a costas da nosa defensa e moito que correr para atrás. Nunha destas balón largo e despexamos a corner, creo que Pepe.
Centran e tras un barullo na area, o seu central deixase caer. Penalti en contra. Hay que decir que o final do partido o contrario recoñeceu que se tirou.
Lanzan e transforman. 3-3 e partido costa arriba. Faltannos folgos e eles seguen o seu. Balons largos e pillar algo. E nunha desas abren o balón a esquerda, centran e recibe solo o dianteiro que iba a carreira remachando a placer. Fallo de Pablo que non mide ben a carreira e non da chegado o cruce.
4-3. Moi costa arriba. Pero parece que nos espabilou. Os útimos 15 minutos foron de rexurdir do equipo. Moitas ocasións. Nunha delas Pacho resolve unha gran xogada combinativa e establece a igualada.
Logo 3 ou 4 ocasións máis nas que poidemos gañar o partido , pero xa non tuvemos sorte.
O peor: Mal plantados no campo, descolocados moitas fases do partido, con moita distancia entre lineas e dando facilidades o rival.
O mellor: Apenas nos crean xogadas de ataque a non ser por fallos nosos e non nos rendimos e demos a cara ata o ultimo segundo podendo incluso gañar. Temos moita marxe de mellora.
Bande: Dias, Pepe Quintas, César, Pablo, Giro/Tito, Alberto, Victor, Manu, Eli/ David. Tamén xogaron: Julio, Pin, Pacho e Luis.
lunes, 19 de septiembre de 2016
domingo, 18 de septiembre de 2016
Bande 1 - Caldaria 1
En lineas generales buen partido del Bande, muy buenos primeros 30 minutos.
CAÓTICA Convocatoria por parte del mister . Dejando en la grada las tres figuras del equipo y al Patxo, este último afectado de molestias estomacales y dolor fuere de cabeza.
El mister no lo tenía claro, mucho delantero tanque con calidad pero poca velocidad y muy justito de cambios para el medio campo.
El partido comenzó bien, salimos bien plantados y con energía, circulando el balón y dominando claramente, nos faltaban ocasiones de gol pero el dominio era nuestro. Manu estaba volviendo loco al lateral y generó muchas ocasiones.
El gol local llegó desde la banda izquierda, buena apertura de Tito a la posición de Victor que se abre a la banda y cuelga un centro que se envenena y se cuela dentro. Seguimos con el dominio y alguna combinación más pero que no acabamos de rematar.
En la segunda parte nos desinflamos un poco, ellos echaron el resto pero sin apenas crear ocasiones, mucho balón en lago a sus delanteros que se veían siempre superados por la anticipación y la astucia de Pablo y Cesar.
Al final , en una contra desafortunada ellos metieron el empate en claro fuero de juego, injusto empate.
A destacar: Mucho trabajo por parte de Alberto y Victor en el medio del campo, muy seguros nuestros centrales en defensa, muy bien Manu en la banda y partido también muy completo de Tito.
Animo que esto está empezando y tenemos un equipazo, con la MSN en la grada y aun asín casi nos comemos al Caldaria.
CAÓTICA Convocatoria por parte del mister . Dejando en la grada las tres figuras del equipo y al Patxo, este último afectado de molestias estomacales y dolor fuere de cabeza.
El mister no lo tenía claro, mucho delantero tanque con calidad pero poca velocidad y muy justito de cambios para el medio campo.
El partido comenzó bien, salimos bien plantados y con energía, circulando el balón y dominando claramente, nos faltaban ocasiones de gol pero el dominio era nuestro. Manu estaba volviendo loco al lateral y generó muchas ocasiones.
El gol local llegó desde la banda izquierda, buena apertura de Tito a la posición de Victor que se abre a la banda y cuelga un centro que se envenena y se cuela dentro. Seguimos con el dominio y alguna combinación más pero que no acabamos de rematar.
En la segunda parte nos desinflamos un poco, ellos echaron el resto pero sin apenas crear ocasiones, mucho balón en lago a sus delanteros que se veían siempre superados por la anticipación y la astucia de Pablo y Cesar.
Al final , en una contra desafortunada ellos metieron el empate en claro fuero de juego, injusto empate.
A destacar: Mucho trabajo por parte de Alberto y Victor en el medio del campo, muy seguros nuestros centrales en defensa, muy bien Manu en la banda y partido también muy completo de Tito.
Animo que esto está empezando y tenemos un equipazo, con la MSN en la grada y aun asín casi nos comemos al Caldaria.
miércoles, 7 de septiembre de 2016
Bande Veteranos 1-4 Sarreaus (Amistoso)
Por Pablo Duran
Como diría o gran Camilo Sesto "siempre se repite la misma histoooria".
Primeira parte moi competida na que apenas nos inquietan nun par de accións illadas. O equipo cas liñas XUNTAS, e recalco XUNTAS, non ten problemas para levar o peso do partido e dispor de 3 ou 4 claras ocasións de gol.
Pero chega o descanso e comeza o descalabre. Sona a repetición, a deja vu, pero e unha realidade palpable no presente. pasado o minuto 50 o equipo comeza a partirse en dous: Defensa e Pivote por un lado e Medio Campo e Dianteiros por outro. Espacio no medio campo de 15 metros entre liñas. E 1º gol en contra. Lanzamento en longo do Sarreaus, despexe da defensa e... nadie para o rexeite. Consecuencia: xogada rápida e gol en contra. En outra transición rápida chega o 0-2 co dianteiro empuxando o balón a rede a escasos 2 metros da liña.
Parece que espabilamos uns minutos e nun gran pase en profundidade (dubido se foi Alberto ou Negro) gran definición de Pacho. Parece que non está, pero case sempre resolve. Espellismo. O terceiro gol é unha xogada calcada a do segundo, agás que o xogador limiao dende algo máis atrás, clava un golazo escorado o pau dereito de Edu.
O cuarto simplemente admiralo. Falta lonxana que clava o central do Sarreaus pola escadra esquerda.
A pesar das baixas de Dias, José, Roberto, Eli, Santi, Gascoine, Luis e a estrela do equipo Loren ;), non podemos por excusas. Temos equipo para xogar moi ben o futbol e solo con estar máis xuntiños no campo, vamos a ser un moi difíciles de batir. Xa o demostramos o ano pasado en campos como Arnoia e A Cañiza. Por que non repetilo este ano?? Estamos convecidos de que así será. Arriba rapaces.
Bande: Edu; Pepe Quintas, Pin, César, Giro; Tito, Alberto, Negro, Victor; Pacho e David. Tamén xogaron: Julio, Pérez, Pablo, Manu e Jose Armada. Goles: 0-1; 0-2; 1-2 Pacho; 1-3; 1-4.
Como diría o gran Camilo Sesto "siempre se repite la misma histoooria".
Primeira parte moi competida na que apenas nos inquietan nun par de accións illadas. O equipo cas liñas XUNTAS, e recalco XUNTAS, non ten problemas para levar o peso do partido e dispor de 3 ou 4 claras ocasións de gol.
Pero chega o descanso e comeza o descalabre. Sona a repetición, a deja vu, pero e unha realidade palpable no presente. pasado o minuto 50 o equipo comeza a partirse en dous: Defensa e Pivote por un lado e Medio Campo e Dianteiros por outro. Espacio no medio campo de 15 metros entre liñas. E 1º gol en contra. Lanzamento en longo do Sarreaus, despexe da defensa e... nadie para o rexeite. Consecuencia: xogada rápida e gol en contra. En outra transición rápida chega o 0-2 co dianteiro empuxando o balón a rede a escasos 2 metros da liña.
Parece que espabilamos uns minutos e nun gran pase en profundidade (dubido se foi Alberto ou Negro) gran definición de Pacho. Parece que non está, pero case sempre resolve. Espellismo. O terceiro gol é unha xogada calcada a do segundo, agás que o xogador limiao dende algo máis atrás, clava un golazo escorado o pau dereito de Edu.
O cuarto simplemente admiralo. Falta lonxana que clava o central do Sarreaus pola escadra esquerda.
A pesar das baixas de Dias, José, Roberto, Eli, Santi, Gascoine, Luis e a estrela do equipo Loren ;), non podemos por excusas. Temos equipo para xogar moi ben o futbol e solo con estar máis xuntiños no campo, vamos a ser un moi difíciles de batir. Xa o demostramos o ano pasado en campos como Arnoia e A Cañiza. Por que non repetilo este ano?? Estamos convecidos de que así será. Arriba rapaces.
Bande: Edu; Pepe Quintas, Pin, César, Giro; Tito, Alberto, Negro, Victor; Pacho e David. Tamén xogaron: Julio, Pérez, Pablo, Manu e Jose Armada. Goles: 0-1; 0-2; 1-2 Pacho; 1-3; 1-4.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)