Ribeiro 2-4 Bande

Primeiro partido oficial da tempada e primeira victoria.  O rival, un equipo o que si ben derrotamos nos 2 encontros do ano pasado (2-1 e 0-1), sempre se nos fai moi costa arriba.

Con Edu baixo os paus por a ausencia de Días e con baixas de última hora, afrontábamos o partido con ganas e coa incertidumbre propia das primeiras xornadas, nas que o físico non suele acompañar.

Comezamos o partido moi ben asentados no campo. Xogo de toque e con poucas imprecisións no medio campo, arriba a velocidade de Manu facíalles moito dano e pouco a pouco fomolos arrinconando ata o 0-1. Despois dunha boa xogada de combinación, un rexeite rival deixa un balón morto, que engancha Alberto dende 30 metros e acaba no fondo da rede. Non lle quero dar moita comba, porque sabemos como é jaja, pero hay que recoñecer que era difícil pegarlle tan ben e colocado. Sigue así pichichi.

Vilatuxe 0-2 Bande

Victoria moi traballada, ante un rival que engaña pola súa clasificación. Domingo pola mañá, mal tempo, campo en perfecto estado... para sementar patacas, porque o que se di para xogar o fútbol...

Partido dos de hay anos, de barro hasta no último centrímetro do corpo, de contacto e pelea en cada xogada e no que dar 3 pases seguidos era prácticamente imposible.

Mesón Emilio 1-2 Bande

Mesmo resultado, distintas sensacións. Se a semana pasada saíamos o campo atolondrados, esta semana o equipo parecía distinto. Saímos concentrados, seguros do que facer. Con criterio e con bastantes chegadas a área rival.

Con balóns largos as costas dos laterais fixemos moito dano. Víctor e Manu desbordaban con facilidade e os goles víanse madurar na árbore. O primeiro dunha boa xogada trenzada, zapatazo de Manu imparable. O pouco tempo de novo outra boa xogada de toque e dende a frontal Negro clava outro golazo rozando o longueiro.

Deles só recordo un lanzamento o longueiro (en claro fora de xogo) e as charlas do calvo (Julio "tu que jugaste ¿en la Bola?". O sistema defensivo do equipo funcionou e conseguimos atar ben o seu pequeno dianteiro, moi rápido e habilidoso. Un dolor d ecabeza que o ano pasado nos clavara 4 goles en 2 partidos.

O descanso trouxo a noite e apagousenos un pouco a bombilla. Defensivamente seguimos ben, sen apuros, pero costabanos máis chegar a área rival... Algunha que outra xogada de toque e as arrancadas de "Búfalo Pin" desastascaban por momentos o noso xogo.

Nunha xogada sen historia, un rival decide que Manu faga unha visita a valla do campo. Resultado Manu expulsado e o rival de rositas. Pesan máis 3 palabras ("tu puta madre") que un viaxe contra o ferro. O árbitro un prepotente impresentable. O rival, ese xogador en concretro, un sinvergüenza.

Quedámonos con 10 e 25 minutos por diante. Pouco a pouco fúmonos meténdo na nósa área, normal dadas as circunstancias. O seu único perigo chegaba en faltas colgadas que normalmente nin se acercaban o radio de acción de Días. Pero fruto da insistencia, nun deses centros clavannos un gol. Tío solo no segundo pau. 1-2 e a seguir remando.

Pero houbo unha clave para desafogar definitivamente o noso xogo. Negro pasa arriba e empeza a pivotar. Parecía cun imán non seus pés. Sólo o paraban a base de faltas. Intelixencia futbolísitica en estado puro. E ahí foi morrendo o partido, non sin algún apuro dado que apretaron moito o final, pero sin realmente ningún tiro máis por porta, o que fixo un partido bastante plácido para Días.

3 puntiños máis e o ascenso a tiro de empate. Quen o diría a primeiros de tempada, cando buscábamos a competitividade. Moi grande equipo!!!

Goles:
0-1 Manu
0-2 Negro
1-2

Bande: Días/ José, Pin, Pablo, Giro/ Roberto, Alberto, Negro, Víctor, Manu/ Luis.
Tamén xogaron: Loren, Edu, Tito,  Jose Armada e David,

Bande 2 - 1 Café Vivián

Tarde de peli e manta a do sábado en Bande. Aire e frío. Neve ao lonxe. Un paisaxe idílico, para quedar pasmado. Así saimos o terreo de xogo. Pasmados. Faiseme difícil recordar un partido tan raro, no que apenas enlazamos xogadas de perigo. No que costa un mundo dar dous pases seguidos.
Parecíamos desganados, sin ansia.

Eles con 2 xogadores de bo nivel, nº 21 dianteiro de bo toque e colocación, e o nº9 un gran xogador, moita visión e control. O resto do equipo bastante normaliño.

Voltando o xogo, soamente as arrancadas de Manu por a banda dereita traian algo de perigo. Pero nunha desas Jose Armada decidiu apretar o acelerador, presiona a saida rival, pon un gran centro e Alberto en escorzo (e sen mirar, jeje), clava o balón na escadra dereita. Practicamente única ocasión medio clara e pómonos por diante. O 65% do gol e de Jose Armada por a pelea. O resto de un Alberto que nos está levantando este ano a base de goles de todas as cores.

Pouco máis que contar do primeiro acto. 1-0 e partido por decidir.

A segunda parte arranca coma a primeira. Seguimos espesos, gracias que o rival tamén, e apenas hay ocasións. Pero unha falta o borde da nosa área transformase no empate. Non habían lanzado por porta e empatan o partido...

Pero a reacción non se fixo esperar, un picado Luis quixo poñer a replica e tamén de falta (moi ben lanzada) volve a pornos por diante. A partir de ahí os rivais tocan corneta e poñen ata 5 xogadores na dianteira. Como consecuencia metémonos case na nosa área e chegan as súas ocasións máis claras.

A primeira un lanzamento moi potente que se colaba pola cepa esquerda, a que Dias responde cunha gran man e envía o balón a corner. Despois un barullo na área que acaba cun lanzamento do nº19 e Pablo saca o balón baixo paus. E unha terceira cun balón chovido no que 3 xogadores nosos e un rival nos chocamos e case provocamos o lío...

E con pouco máis xogado acaba o partido e nos levamos 3 puntiños moi importantes. Tanto que nos permiten seguir no 5º posto a tan só 4 puntos do ascenso.

Goles:
1-0 Alberto
1-1
2-1 Luis

Bande: Días/ José, Pin, Julio, Giro/ Alberto, Eli, Pepe Quintas, Victor, Luis/ David.
Tamén xogaron: Gascoine, Pablo, Edu, Manu e Jose Armada.

Seguimos en UEFA. Pantón 1-1 Bande

Chegaba a hora de enfrentarse o líder. Domingo a mañá, 3 grados de temperatura e campo en condicións bastante malas. Eles con só 2 derrotas na casa mostrabanse coma difíciles - moi difíciles.

Mostrámonos serios no campo coma poucas veces. Poucas perdas de balón e moita disputa de balón no medio. Foi un partido de poucas ocasións, pero no que calquer despiste podía xogar unha mala pasada. Do rival 2 ocasións en todo o partido. Na primeira metade ningunha que poida recordar . 

Para min, e sen desprecialos que por algo van arriba, non os vexo un gran equipo, sí compactos, e con un par de xogadores bós (22 e 23). Pero xogan demasiado o contacto, e moitos puntos seguro que os sacan polo campo. O truco era non deixala botar. Si botaba había mil posibilidades para que saise en noutras tantas direccións.

Nunha xogada embarullada lanza David a porta e peta na man dun contrario na área. Penalty que Roberto non pode transformar.

Eles teñeno bastante controlado. Nunha xogada pola súa banda esquerda. Centro a área e varios rexeites que acaban no 1-0. Media ocasión e imos perdendo. 

Non nos desesperamos e seguimos finos. Víase que non iamos perder. Nunha xogada de loita e perseverancia Alberto pon o empate. Quedaba tempo e seguimos atacando. 

Os últimos minutos foron de moita brega e con gol anulado o Pantón por fóra de xogo. A pesar das suas protestas era moi claro. Podía haber ata 3 xogadores en fóra de xogo.

Acaba o partido e saimos con boas sensacions. Co bloque forte e sen descolgarnos da cabeza da liga nun dos campos máis complicados. Agradecer o apoio de Trasko e José Antonio e a botella de licor que levaron. A o míster que levou o partido de forma impecable XD, e a Jonhy por as fotos.

Goles: 1-0; 1-1 Alberto.

Bande: Días/ Pablo, César, Pin, Giro/  Roberto, Alberto, Víctor, Luis, Eli / David.
Tamén xogaron: José, Tito, Jose Armada e Manu.

Unha de cal e unha de aréa

Analizamos as dúas últimas xornadas antes dos polvoróns. 2 xornadas seguidas na casa que depararon dous mundos distintos. 2 caras dunha moeda.

O primeiro deles a derrota por 1-2 fronte o Atlético Unión (antigo Velle).
Xa antes de comezar sabíamos que iba ser un partido difícil. Dásenos mal. Xogar contra eles é un marrón. E se o acompañas con un partido bastante malo por a nosa parte tes o cóctel listo.
Dous tiros a porta por a súa parte e replegarse atrás. Moita presión por parte de todos eles e moita intensidade, desbordada por ocasións. Sigo sen explicarme que acabasen con 11.

Pero volvendo o caso. 2 goles, 2 tiros seus, 2 FALLOS NOSOS. O primeiro chega dun rexeite de cabeza dos nosos centrais, que o noso medio campo non recolle. Sóname a canción de algo, terei que usar o Shazam. Apertura a banda, centro e gol de cabeza. 0-1 e cara de pasmo. Parece que por 10-15 minutos tocamos un pouquiño o balón, Victor recolle unha moi boa asistencia e queda só diante do porteiro e... balón o pau, mala sorte, pero podería haber cambiado o partido. Volve o partido bronco. Novo rexeite dos centrais, que de novo recolle un xogador rival. Párase, pensa donde a vai pór e gol.

Acaba o primeiro tempo ca sensación dun posible empate que se traduce en derrota, pero dun xogo bastante desastroso pola nosa banda.

Na segunda parte intentamos sair a apretar máis. Cambio de sistema dun 4-5-1 a un 3-5-2. Arriesgamos, pero saiunos ben a xogada. Nun gran cabezazo de Edu empatamos o partido, pera xa moi preto do final. Entre medias patadas, lesións finxidas, máis entradas a destempo e guerrilla na que caímos sen xogar a penas nada durante o último tercio de partido. Derrota dura.

O percance anterior parece que nos espabilou e tomámonos a visita do Talleres Pablo con máis seriedade. Victoria por 3-1. Con mellor xogo e co equipo máis compacto.

O final terá razón Alberto: "Vannos mellor os equipos de máis calidade". Saimos ben plantados, Con ganas, tocando o balón e pasando poucos apuros. Na primeira parte Días foi case que un espectador máis, excepto nun par de balóns chovidos, recollidos con facilidade. Por a nosa parte por primeira vez en tempo o equipo mantivo as liñas bastante xuntas. Varias ocasións e pequeno susto nun golpe de Loren co porteiro rival o intentar cabecear unha falta lateral. O home é de pedra, non pasa nada. Nunha destas chegou Victor para resarcirse do fallo da semana anterior.

Sorprendeume como o rival con xogadores de toque (Permuy, Chayanne e un par de peloteiros máis) buscaba moito o balón largo; non creo que sexa o mellor para eles...

Pola nosa parte tralo descanso seguimos igual. Sen apuros atrás e con ocasións bastante continuas.
Unha internada de Eli, tras caracolear na área produce un penalty que él mesmo se encarga de transformar. 2-0 e partido controlado. Só recordo 3 tiros seus máis ata o final. 2 faltas moi centradas e unha que entrou por a escadra. Golazo ante o que nada poido facer Días.

No saque de centro vimos o case seguro gol do ano. Cos xogadores rivais festexando o gol, saque de centro e gol de 50 metros de Negro. Gol de sabio. De pillo. De pícaro. De crack. O gol que tanto lles costara facer quedou en nada ante esa obra de arte.

E pouco máis que salientar. Algún gol máis que poido caer e 3 puntiños que nos deixan na parte alta da táboa. 6º posto a 8 puntos do líder e bo sabor de boca antes do parón navideño.

De parte de todos os compoñentes do Bande Veteranos desexamosvos moi feliz nadal a tod@s e que sigamos na boa liña no 2017.

Bande 2-1 Ribeiro. Victoria Pelexada

Gran victoria nun partido intenso, duro, de brega. Nun día frío e oscuro, tocou baixar o barro, non dar balóns por perdidos e loitar cada segundo do partido.

Poríasenos moi de cara, cando a redor dos 20 minutos, con unha falta moi ben botada por Giro e peinada cara atrás por Alberto, fai imposible a estirada do porteiro. A balón parado somos moi fortes. Cos guantes de Giro, Tito e Eli, sumado a grandes cabeceadores coma Roberto, Alberto ou Pin, temos gran poder por arriba.

Defensivamente foi un partido moi serio, apenas nos inquietaron, e cando o fixeron foi máis por fallos nosos que por bo xogo deles. So recordo 2 tiros a porta deles en todo o partido. 

De todas formas ainda que nos chegamos máis a súa porta, non acababamos de funcionar ben. Cada pase supuñanos un mundo e non tiñamos o partido controlado de todo. 

A pesar desto, nunha das boas xogadas do equipo, trenzase unha combinación de Alberto con Victor, este cede a Roberto que bate raso a esquerda do porteiro. 2-0. 

Na última xogada da primeira parte centro do Ribeiro dende a banda dereita e remate de cabeza o fondo das mallas. 2-1 e sensación de mazazo antes do descanso. Luis marchou lesionado no tempo de lecer. Unha pena.

A segunda parte foi rara, trabada. Se cadra moito máis que a primeira. Tivemos un par de ocasións claras, unha dun saque de esquina no que ata 3 xogadores nosos non acertaron a rematar, e algún fora de xogo en contra moi dudoso que nos deixaba diante do porteiro. 

Os últimos 20 minutos fóron de guerrilla, homenaxe o defunto Fidel. 

Cada xogada era unha protesta rival ou nosa. Dous tocados (Julio e Pin) que nos restaron folgos a o final. Nos con varias amarillas xogamos con lume. E nunha destas queimamonos. O pirómano neste caso foi Alberto, que con 1 cartón anterior protesta un pisotón e marcha estrear as duchas novas. Tirón de orellas e a seguir. Poucos apuros ata o final a pesar de estar con 10, e victoria moi traballada contra un rival incómodo.

O mellor: Gran victoria, moi sudada e que seguimos cerca dos primeiros postos.

O peor: As lesións e o moito que nos costou seguir o ritmo de partido, sobre todo en ataque.

Goles:
1-0 Alberto

2-0 Roberto

2-1

Bande: Días/ Julio, Pin, Pablo, Giro/ Tito, Roberto, Alberto, Victor, Jose Armada/ Luis.

Tamén xogaron: José, Edu, Eli, David e Negro.

Bande 5-0 Gremio. Seguimos na picota

Asomándonos a Champions. É o máis reseñable que podemos decir dun partido con pouca historia a verdade.  Solamente a satisfacción de derrotar a o ata ese momento líder da categoría.

As circunstancias previas que rodeaban o encontro empañaron un pouco a posta de largo do equipo. Cambiar fútbol por Magosto debería preverse con anterioridade... Volvendo o fútbol, contamos cun hipermotivado Gascoine.Traia moitas ganas e demostrouno. Desbordaba Red bull por as venas.

O equipo comezou coma sempre algo apagado e co paso dos minutos foron caendo os goles, case por inercia. Poideron ser moitos máis. Ocasións de prácticamente todos os xogadores.
Alguns fallos de verbena as 9 da mañá e as desconcentracións naturais de xogar contra 8.

Destacar o fin da sequía de Luis (a partir de agora van caer coma churros) e do míster que rendiu moi ben despois de tempo sen xogar.

No minuto 70 entre o árbitro e os contrarios deron por finalizado o castañazo con 5 goles no carro. Detiveron a sangría e mandamos o Alberto a facer a carne.

Goles:
1-0 Pin
2-0 Luis
3-0 Victor
4-0 Alberto
5-0 Alberto

Bande: Dias/ Pepe Quintas, Pablo, Julio, Giro/ Tito, Pin, Alberto, Victor/ David e Luis.
Tamén xogaron: Gascoine, Jose Armada e Edu.

Agradecer a sesió de fotos de Jonhi.