Bande 2-1 Ribeiro. Victoria Pelexada

Gran victoria nun partido intenso, duro, de brega. Nun día frío e oscuro, tocou baixar o barro, non dar balóns por perdidos e loitar cada segundo do partido.

Poríasenos moi de cara, cando a redor dos 20 minutos, con unha falta moi ben botada por Giro e peinada cara atrás por Alberto, fai imposible a estirada do porteiro. A balón parado somos moi fortes. Cos guantes de Giro, Tito e Eli, sumado a grandes cabeceadores coma Roberto, Alberto ou Pin, temos gran poder por arriba.

Defensivamente foi un partido moi serio, apenas nos inquietaron, e cando o fixeron foi máis por fallos nosos que por bo xogo deles. So recordo 2 tiros a porta deles en todo o partido. 

De todas formas ainda que nos chegamos máis a súa porta, non acababamos de funcionar ben. Cada pase supuñanos un mundo e non tiñamos o partido controlado de todo. 

A pesar desto, nunha das boas xogadas do equipo, trenzase unha combinación de Alberto con Victor, este cede a Roberto que bate raso a esquerda do porteiro. 2-0. 

Na última xogada da primeira parte centro do Ribeiro dende a banda dereita e remate de cabeza o fondo das mallas. 2-1 e sensación de mazazo antes do descanso. Luis marchou lesionado no tempo de lecer. Unha pena.

A segunda parte foi rara, trabada. Se cadra moito máis que a primeira. Tivemos un par de ocasións claras, unha dun saque de esquina no que ata 3 xogadores nosos non acertaron a rematar, e algún fora de xogo en contra moi dudoso que nos deixaba diante do porteiro. 

Os últimos 20 minutos fóron de guerrilla, homenaxe o defunto Fidel. 

Cada xogada era unha protesta rival ou nosa. Dous tocados (Julio e Pin) que nos restaron folgos a o final. Nos con varias amarillas xogamos con lume. E nunha destas queimamonos. O pirómano neste caso foi Alberto, que con 1 cartón anterior protesta un pisotón e marcha estrear as duchas novas. Tirón de orellas e a seguir. Poucos apuros ata o final a pesar de estar con 10, e victoria moi traballada contra un rival incómodo.

O mellor: Gran victoria, moi sudada e que seguimos cerca dos primeiros postos.

O peor: As lesións e o moito que nos costou seguir o ritmo de partido, sobre todo en ataque.

Goles:
1-0 Alberto

2-0 Roberto

2-1

Bande: Días/ Julio, Pin, Pablo, Giro/ Tito, Roberto, Alberto, Victor, Jose Armada/ Luis.

Tamén xogaron: José, Edu, Eli, David e Negro.

Bande 5-0 Gremio. Seguimos na picota

Asomándonos a Champions. É o máis reseñable que podemos decir dun partido con pouca historia a verdade.  Solamente a satisfacción de derrotar a o ata ese momento líder da categoría.

As circunstancias previas que rodeaban o encontro empañaron un pouco a posta de largo do equipo. Cambiar fútbol por Magosto debería preverse con anterioridade... Volvendo o fútbol, contamos cun hipermotivado Gascoine.Traia moitas ganas e demostrouno. Desbordaba Red bull por as venas.

O equipo comezou coma sempre algo apagado e co paso dos minutos foron caendo os goles, case por inercia. Poideron ser moitos máis. Ocasións de prácticamente todos os xogadores.
Alguns fallos de verbena as 9 da mañá e as desconcentracións naturais de xogar contra 8.

Destacar o fin da sequía de Luis (a partir de agora van caer coma churros) e do míster que rendiu moi ben despois de tempo sen xogar.

No minuto 70 entre o árbitro e os contrarios deron por finalizado o castañazo con 5 goles no carro. Detiveron a sangría e mandamos o Alberto a facer a carne.

Goles:
1-0 Pin
2-0 Luis
3-0 Victor
4-0 Alberto
5-0 Alberto

Bande: Dias/ Pepe Quintas, Pablo, Julio, Giro/ Tito, Pin, Alberto, Victor/ David e Luis.
Tamén xogaron: Gascoine, Jose Armada e Edu.

Agradecer a sesió de fotos de Jonhi.

Cea 1 - Bande 3

Tarde fría anque soleada a que nos esperaba o chegar a Cea. Traíamos moi boas sensacións dos últimos 3 partidos nos cales soupemos sobrepoñernos a un inicio irregular de tempada.
Algo máis de colocación, concentración e sacrificio fixeronnos un grupo máis forte.

A pesares desto os primeiros 10 minutos saímos como o tempo: Fríos. Como esperando a que nos desen un bofetón para despertar. E coma sempre chegou. Unha falta bastante dudosa, da lugar a un lanzamento forte o cal detén Días en primeira instancia, pero o seu rexeite foi recollido por un rival (entraban dous máis solos) e que solo tuvo que empuxar o fondo da rede.

Poderíamos virnos abaixo... Pero non. A partir de ahí o partido cambiou. Empezamos a mover ben o balón e pouco a pouco comenzaron a chegar as ocasións. Cando nos pomos facémolo moi ben. Os rivais corrían detrás do balón e pouco ou nada volveron a inquietar a nosa porta en todo o partido.

Nunha destas xogadas trenzadas lanzamento que bate na man dun contrario e penalty claro. Lanza Alberto ben colocado, pero sale repelido polo pau. Mala sorte, mal fario,.. Pero seguimos tocando, xogando, combinando. Fútbol lle chaman. E nunha nova xogada trenzada balón para Manu, que queda só diante do porteiro e define con potencia. Partidazo que se marcou.

Tocamos corneta de novo. Tiros lonxanos, cercanos, corners, faltas. Tiramos de repertorio... e nunha xogada de crack pola banda esquerda de Victor, tras irse de varios xogadores, volve perforar a meta rival. Jesé nos mellores tempos. Recorrido e clase. Ese algo especial que a él lle sae natural.

Acaba a primeira metade e saímos na segunda igual ou mellor. Non demos opción. Os 10 segundos gran ocasión que non pode rematar Roberto de forma satisfactoria. Moitas ocasións. De todas as cores. Destacar unha de Luis a reviravolta que parecía irse alta e de non ser por a atención do porteiro case remata en gol. Outra de Negro dentro da area pequena que non acertou a colar nas mallas.

Do Cea poucas noticias. controlamolos moi ben e non inquietaron nada. Axudas constantes do medio campo e loita en cada balón. So nos viñemos un pouco abaixo os últimos 10 minutos, quizais mermados polos poucos cambios tras as molestias de Eli e César. Pero non pasamos apuros. De feito na última xogada Negro aproveita un gran pase de Alberto e clava un golazo a esquerda do porteiro.

3 puntos e continuamos na liña do último mes, loita intensidade, axudas e compañeirismo. Así da gusto xogar.

Goles: 1-0; 1-1 Manu; 1-2 Víctor; 1-3 Negro.

O mellor: Seguimos en liña positiva sumando 10 dos últimos 12 puntos e cun xogo intenso.
O peor: Quizais eses 10 primeiros minutos nos que nos costou arrancar.

Bande: Dias/ Victor, Pin, Pablo, Giro/ Tito, Roberto, Alberto, Negro, David/ Luis.
Tamén xogaron: César, Manu e Edu. Eli, lesionado.

CONTRA LAS CUERDAS

BANDE 3 - LALIN  3 

Parece que las últimas victorias  y el gran partido en Porqueira hace que nos relajemos.

Todo son buena intenciones, "Vamos chavales a pelear como el último día" pero luego salimos al campo y entran las dudas, no estamos metidos en el partido y hace falta que nos pongan contra las cuerdas para que todo el equipo reaccione al unisono.

El planteamiento inicial fue malo, en los primeros minutos tuvimos algunas internadas de Loren por la banda derecha pero poco más, enseguida mostramos nuestras vergüenzas sobre todo a la hora de replegar y permanece unidos en bloque, Pin actuando de central se desesperaba.

En la primera parte ellos tampoco crearon muchas ocasiones,  fueron suficientes dos llegadas para marcar una par de goles, en el primero un desafortunado resbalón de Pablo dejó al delantero libre para marcar.

El segundo gol visitante llego también en una desafortunada jugada en la que el balón reboto en 20 jugadores dentro de nuestra área y ninguno acertamos a despejar.

En el descanso el Mister cambio de planteamiento  saliendo tan solo con tres defensas y poniendo en la delantera toda la artillería pesada.

Dejamos de tocar y practicamos un fútbol más directo con balones en largo.  Ahí es donde generamos todo nuestro peligro.

El primer gol de Pin llegó de un remate a la remanguillé gracias a un buen centro de alguien, creo que de Luis.

Ellos volvían a poner tierra de por medio con otro golito a la contra.

Nosotros no nos desesperamos y seguimos con el mismo planteamiento, otro gol de Pin de cabeza peinando hacia atrás por encima del portero y otro más de Roberto de soberbio testarazo.

En este punto dejamos de jugar directo y volvimos a tocar y tocar, la cagamos. Deberíamos de haber seguido igual.

Aun tuvimos una ocasión más , un tiro desde fuera del área de Roberto que para el central claramente con las manos, el arbitro no lo vio o no quiso verlo. Menudo elemento.

Poco después una mano no tan clara en nuestra área y ahora si que pita penalti, menos mal que Diaz estuvo muy listo y consiguió poner nervioso a rival  para que la tirara fuera.

1 punto que sabe a gloria, sobre todo por lo que peleamos en la segunda parte, buen trabajo de todos.